Ερμητικά κλειστό δωμάτιο

Καθόταν στην πολυθρόνα
ο χρόνος κυλούσε ακατάπαυστα
δεν μπορούσε να τον σταματήσει
και όμως θα έδινε τα πάντα για μια τέτοια στιγμή

Οι σκέψεις της, διακόπηκαν από το χτύπο της πόρτας
η πόρτα έκλεισε με πάταγο
Μα κανένας δε μπήκε και κανένας δε βγήκε
''Μάλλον ο αέρας θα είναι'' σκέφτηκε

Όμως άπνοια επικρατούσε
τίποτα δεν κινιόταν
και τίποτα δε σάλευε,
μόνο η αγάπη βγήκε από το δωμάτιο...